Иреннәр күп нәрсә турында сөйли ала. Кечкенә авыз тормыш мәшәкатьләре белән күп көрәшүчедә була. Йомшак холыклары аркасында да алар күп кыенлыклар күрәләр. Зур авыз — көчлелек сыйфаты (хатын-кызларда да). Хисчән кешеләрнең авызы кечерәк кенә була, ирен почмаклары аска төшеп тора. Кысылган нечкә иреннәр вакчыллык hәм бераз кырысрак холык турында сөйли. Чыгынкы өске ирен кыюсызлыкны, ә аскы чыгынкы ирен эгоистлыкны күрсәтә.
Көлгәндә кеше кулы белән авызын каплый икән, димәк, ул үз-үзенә ышанмый, күләгәдәрәк калырга ярата, үз эчендә чокчынырга hәм үзен-үзе бик нык тәнкыйтьләргә хирыс. Тиз ышанучан кеше көлгәндә башын артка ташлый; хыялый үзе дә сизмәстән битенә яки чәченә кагылып ала, ә халәте кәефкә бәйлеләр көлгәндә борынын җыера.
Колаклар... Озын колаклар (кашлардан биегрәк) — акыл дәрәҗәсенең бик зур булу билгесе; озынлык күз тигезлегендө булса — акыл дәрәҗәсе уртачадан югарырак. Кечкенә, юан, ятып тора торган колаклар кайвакыт вакчыллык, үчлелек, алдакчылык турында, ә озын тар ... Читать дальше »